Από το βιβλίο του Γέροντά μας περί Ασέβειας
Ασέβεια είναι μια δαιμονική ενέργεια σε έναν εγωιστή άνθρωπο, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του, ότι είναι γνώστης των πάντων.
Θεωρώντας τον εαυτό του ανώτερο από όλους τους ανθρώπους, γίνεται ένας άνθρωπος ασεβής, δεν σέβεται τίποτα και κανέναν.
Μιλάει με αγένεια στον κόσμο και δημιουργεί μια άσχημη κατάσταση σε αυτούς τους ανθρώπους, που βρίσκονται κοντά του.
Αντίθετο από αυτόν τον άνθρωπο τον ασεβή είναι ο ευσεβής.
Ο άνθρωπος δηλαδή, που σέβεται και αγαπάει την Εκκλησία, μετέχει των Μυστηρίων της Εκκλησίας και ζει ταπεινά, δοξάζοντας τω Θεώ για ο,τι του έχει δώσει.
Ο ευσεβής είναι χαμηλών τόνων άνθρωπος, άνθρωπος αγάπης. Σέβεται όλους τους ανθρώπους, που τους θεωρεί ανώτερούς του.
Είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος, που αγαπιέται από όλους τους ανθρώπους, που έχουν καλή προαίρεση.
Και γι’ αυτό βλέπουμε, όταν λειτουργεί ο Αρχιερέας ακούγεται στον Τρισάγιο Ύμνο, Κύριε σώσε τους ευσεβείς, που σημαίνει, ότι ο Αρχιερέας εύχεται να σωθούν όλοι οι ευσεβείς χριστιανοί.
Ο ευσεβής είναι υποχωρητικός είναι ευγενής είναι άκακος. Εν αντιθέσει με τον ασεβή, που δημιουργεί προβλήματα όπου κι αν βρίσκεται, ζώντας μέσα στην ταραχή.
Οι μοναχοί πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν, ότι από τη στιγμή, που θα μπουν στο Μοναστήρι, η ευσέβεια, για όλους τους συνασκητάς, που έχουν, πρέπει να είναι αρχή της σωτηρίας τους.
Οι ευσεβείς χριστιανοί, οι οποίοι σέβονται όλους τους ανθρώπους, βαδίζουν προς την ταπείνωση, που είναι το Α και το Ω για τη σωτηρία μας.
Ο πρώτος που ταπείνωσε τον εαυτό του ήταν ο Χριστός μας.
Πιστεύω, ότι οφείλομε να βοηθήσομε τον ασεβή να καταλάβει που πάει. Βέβαια μετά την πρώτη και δεύτερη νουθεσία εάν δούμε, ότι δεν αλλάζει, τότε αναγκαστικά τον εγκαταλείπομε, αλλά δεν παύομε να προσευχόμαστε γι’ αυτόν.
Εύχομαι ο Καλός Θεός να μας αξιώσει χάριτι Θεού, να γίνομε και εμείς ευσεβείς. Αμήν
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου